Het doen van een valse aangifte is volgens de wet strafbaar gesteld (artikel 188 Wetboek van Strafrecht), maar wat gebeurd er in de praktijk?
Onlangs hadden we iemand die naar het politiebureau moest komen (anders zou deze worden gearresteerd en worden opgehaald door een politiebusje) voor een verdachtmaking van een (eenvoudige) mishandeling. Zo bleek dat mishandeling helemaal niet aan de orde was en deze aantijging in de aangifte vals werd gedaan.
Normaliter zou je denken dat het politie apparaat kritisch is bij het opmaken van zo’n aangifte, door te vragen of er bewijs is o.i.d. maar ook om t e kijken of het aannemelijk is en het wel gebeurd zou kunnen zijn.
Zoals vaker blijkt, kun je dingen benoemen waarvan je de ander beschuldigt, zonder dat je dat hoeft aan te tonen of te bewijzen. Welke naast een vreemde gang van zaken is vaak duidelijk wijst op om gewin te behalen.
Maar het heeft nogal gevolgen voor diegene welke wordt beticht (vermoedelijke dader) van dit soort praktijken. Zo moet je op het bureau komen en dien je verplicht mee te werken aan je eigen veroordeling (welke in strijd met de wet) en moet je meewerken voor het afgeven van je vingerafdrukken en dien je te poseren om foto’s te laten maken. Werk je niet mee dan wordt er geweld gebruikt!
Noot: In dit geval heeft een eenvoudige mishandeling helemaal niets te maken met vingerafdrukken. Het kan toch niet zo zijn je de vingerafdrukken op iemands lichaam gaat aantreffen bij fysiek contact?! Waarom dan toch?
Inzicht Nederland gaat op onderzoek uit of de gegevens ook weer worden gewist nadien is gebleken het slachtoffer onterecht is beschuldigd van een strafbaar feit, te weten;
a: Worden de gegevens weer verwijderd (ook van de back-ups)?
b: Wordt de aangever vervolgt voor valse aangifte?
…. u hoort later meer hierover